تصدقت شوم؛
الهى قربانت بروم، در اين مدت كه مبتلاى به جدايى از آن نور چشم عزيز و قوّت قلبم گرديدم متذكر شما هستم و صورت زيبايت در آئينه قلبم منقوش است.
عزيزم اميدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ كند. [حالِ] من با هر شدتى باشد می گذرد ولى بحمد اللَّه تا كنون هر چه پيش آمد خوش بوده و الآن در شهر زيباى بيروت هستم؛ حقيقتاً جاى شما خالى است فقط براى تماشاى شهر و دريا خيلى منظره خوش دارد.
صد حيف كه محبوب عزيزم همراه نيست كه اين منظره عالى به دل بچسبد.
فکر می کنید این نامه از طرف چه کسی و برای چه کسی نوشته شده؟
.
.
.
.
.
نامه امام خمینی رضوان الله تعالی علیه به همسرشان مرحومه خانم خدیجه ثقفی
صحيفه امام، ج1، ص: 2
زمان: فروردين 1312/ ذى القعدة 1351
عاشقانه های یک زندگی مشترک باید خیلی زیاد باشه.
هر که هستی و هر چه هستی در مقابل همسر وظیفه ی دیگه ای داری.
به هر بهانه ای به هم بگید دوستت دارم